فرزاد کیاست
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
امروز وقتی صحبت از کسب و کار می شود متفق القول همه از احوال آنان می نالیم. تورم ، سوء مدیریت ، فساد حاکم بر برخی نهادها و سازمانها ، تحریم ها ، عدم بر خورداری از ارتباطات بین المللی ، همه و همه دلایلی برای رکود حاکم بر فضای کسب و کار کشور شمرده می شود. وجود نیروی بیکار متخصص ، پائین بودن میزان درآمد شاغلان و تورم افسار گسیخته نیز مزید بر علت است تا یک نارضایتی اجتماعی از شرایط کسب و کار به صورت امروزی شکل گیرد. مثلا” در صنعتی مثل صنعت ساخت و ساز آنچه ملاک عمل بررسی فضای حاکم بر این صنعت قرار می گیرد در بخش کلان ، میزان بودجه عمرانی دولت و در عمران شهری نیز میزان پروانه های صادره است. یعنی با کاهش و افزایش هر کدام از این موارد تنور پیش بینی های خوش بینانه و بدبینانه از فضای آتی کسب و کار داغ می شود و هرکس به فراخور غور در موضوع نظر خود را اعلام می دارد. آنچه که توجه بیشتری می طلبد تا انتخاب هر یک از این پیش بینی ها را قریب به واقع تر سازد دقت در سایر پارامترهای تأثیر گذار در صنعت ساخت و ساز نیز می باشد که اکنون می توان بخشی از آنها را به وضوح مشاهده کرد . یکی از این موارد ، تأثیر سرمایه گذاری بخش خصوصی در این صنعت است. مثلا” حوزه حمل و نقل و حوزه ساختمان را که هر دو در رسته کارهای عمرانی طبقه بندی می شود با هم مقایسه کنید. حوزه حمل و نقل بدلیل حمایت کمتر بخش خصوصی از آن به هر دلیل فاقد جذابیت و رشد متصوری است که در حوزه ساختمان مشاهده می شود. شرکتها و بنگاههای بزرگ خصوصی علاقه ای به سرمایه گذاری در حوزه حمل و نقل از خود نشان نمی دهند و شرکتهای متوسط و کوچک نیز توان انجام این کار را ندارند در عوض اگر این مسأله را در حوزه ساختمان بررسی کنید می بینید که شرکتهای کوچک و متوسط ، افراد حقیقی و شرکتهای بزرگ خصوصی و خصولتی کاملا”حضور داشته و اصطلاحا” پای کار هستند. تورم و عدم برگشت سرمایه در کوتاه مدت دغدغه تمامی اقشار و سرمایه گذاران است. ولی این استاندارد درستی در نظام مدیریت علمی نیست. بنگاههای بزرگ و بنگاههای متوسط و کوچک دارای مأموریت ها ، وظایف و دغدغه های مختلفی هستند. تعریف استراتژی کسب و کار برای این شرکتها کاملا” با هم تفاوت دارد و به همین دلیل تداخل در حوزه فعالیت یکدیگر نباید داشته باشند چرا که این تداخل خود عاملی برای توسعه ناموزون است. مدیریت سرمایه یکصد میلیون تومانی با مدیریت سرمایه یکصد میلیارد تومانی تفاوت فاحشی دارد. سود متصور ، برگشت سرمایه ، ضریب ریسک ،… در هرکدام از این سرمایه گذاریها متفاوت است . و این موضوع خود را به وضوح در صنعت ساخت و ساز نشان می دهد. ما هنوز هم سرمایه گذاری در املاک را مطمئن ترین نوع سرمایه گذاری می دانیم. شاید این به خودی خود مسأله نگران کننده ای نباشد ولی نشانگر ترس از آینده نامطمئن و تحدید حوزه های سرمایه گذاری است. آنچه که فعلا” در راستای بهبود فضای کسب و کار باید بر آن غلبه کرد و در الویت نخست قراردارد رفع سوء مدیریت ها و کاهش فساد در سیستم های مؤثر بر فضای کسب و کار است. بقیه دلایل رکود در الویت های بعدی قرار دارند .
